Licytacje sądowe

1. Ogłoszenia oraz wycena na potrzeby sprzedaży zajętych aktywów

Prawo krajowe przewiduje różne procedury, które stosuje się w toku postępowania egzekucyjnego, w zależności od przedmiotu egzekucji.

Sprzedaż ruchomości:

Zajęcie ruchomości wymaga wpisania danej rzeczy ruchomej do spisu inwentarza sporządzanego przez komornika. Rzecz ruchoma dłużnika może być zajęta także w chwili otrzymania spisu inwentarza lub zawiadomienia o zajęciu, jeśli w zawiadomieniu tym wskazano rzecz będącą przedmiotem egzekucji. Komornik umieszcza w spisie inwentarza rzecz wskazaną przez wierzyciela wyłącznie wówczas, gdy znajduje się ona we władaniu dłużnika, chyba że z okoliczności sprawy jasno wynika, że stanowi ona własność innej osoby.

Sprzedaż zajętej rzeczy przeprowadza komornik, który umieścił daną rzecz w spisie inwentarza. Sprzedaż ruchomości, zbiorów rzeczy lub grup rzeczy przeprowadza się za pośrednictwem sklepów lub giełd, w drodze licytacji publicznej prowadzonej w formie ustnej lub zgodnie z zasadami regulującymi sądową sprzedaż majątku.

Dłużnik może zaakceptować sprzedaż rzeczy w sklepie komornika prywatnego po cenie określonej przez komornika lub w sklepie wskazanym przez komornika prywatnego poprzez udzielenie pisemnej zgody na przekazanie rzeczy do tego sklepu w celu sprzedaży.

Jeżeli rzecz może być sprzedana na giełdzie, wierzyciel lub dłużnik może wskazać giełdę, na której chce, aby rzecz została sprzedana, udzielając specjalnej pisemnej zgody na taką sprzedaż. Sklep albo, w zależności od przypadku, giełda, otrzymuje prowizję za przeprowadzenie transakcji w wysokości 15% ceny sprzedaży. Prowizję potrąca się w chwili otrzymania zapłaconej kwoty.

Rzeczy o wartości powyżej 5 000 lewów bułgarskich, pojazdy silnikowe, statki wodne oraz statki powietrzne komornik sprzedaje zgodnie z procedurą przewidzianą dla sądowej sprzedaży nieruchomości.

Komornik ogłasza sprzedaż składnika majątku poprzez zamieszczenie obwieszczenia w przeznaczonych do tego miejscach w budynku sądu rejonowego (rayonen sad), w swojej kancelarii bądź w urzędzie gminy lub miasta. Protokół stwierdzający zamieszczenie obwieszczeń podlega rejestracji przez sąd rejonowy. W przypadku gdy przekazanie rzeczy do sklepu wiąże się z niedogodnościami przy jej sprzedaży, komornik zamieszcza także obwieszczenie w widocznym miejscu w budynku sklepu i umawia się z osobami, które chciałyby obejrzeć rzecz, na jej obejrzenie w miejscu, w którym rzecz ta się znajduje.

Cenę sprzedaży rzeczy w sklepie określa komornik. Cena wywołania na licytacji publicznej prowadzonej w formie ustnej lub w ramach sprzedaży sądowej wynosi 85% wartości rzeczy. Na wniosek strony powołuje się biegłego w celu określenia wartości rzeczy. Biegłego powołuje się z urzędu, gdy określenie wartości wymaga wiadomości specjalnych z dziedziny nauki, sztuki, rzemiosła itp. Biegły może przedstawić ustną opinię w przedmiocie wartości rzeczy. Opinie ustne zamieszcza się także w protokole.

W przypadku rzeczy o wartości powyżej 5 000 lewów bułgarskich, pojazdów silnikowych, statków wodnych oraz statków powietrznych komornik zobowiązany jest powołać biegłego w celu określenia ich wartości. Cena sprzedaży rzeczy ruchomej nie może być niższa niż jej wartość ubezpieczeniowa, jeśli ma ona taką wartość. Zasada ta nie ma zastosowania do kolejnych sprzedaży tej samej rzeczy.

W pierwszym obwieszczeniu o sprzedaży każda ze stron może zakwestionować cenę rzeczy w chwili jej ustalenia przez komornika i zażądać powołania biegłego w celu sporządzenia nowej wyceny. Komornik wyznacza termin uiszczenia kosztów. Jeśli strona uiści odpowiednie koszty w wyznaczonym terminie, komornik powołuje co najmniej jednego biegłego w celu sporządzenia nowej wyceny rzeczy ruchomej. Nie można zakwestionować nowej, ustalonej w ten sposób wartości.

Jeżeli nie dojdzie do sprzedaży rzeczy w ciągu trzech miesięcy od dnia jej przekazania do sklepu lub od dnia publikacji obwieszczenia o sprzedaży, rzecz sprzedaje się w drodze licytacji publicznej prowadzonej w formie ustnej po cenie wynoszącej 50% pierwotnie ustalonej ceny.. Licytacja publiczna odbywa się w terminie ustalonym przez komornika przed budynkiem, w którym przechowuje się rzeczy umieszczone w spisie inwentarza, lub w innym miejscu uzgodnionym wspólnie przez strony. Jeśli strony nie mogą dojść do porozumienia, sprzedaż odbywa się w miejscu ustalonym przez komornika nie wcześniej niż jeden tydzień i nie później niż trzy tygodnie od dnia sporządzenia spisu inwentarza. Jeżeli wierzyciel nie uiści kosztów sprzedaży w terminie jednego tygodnia od dnia sporządzenia spisu inwentarza, nie wyznacza się żadnego terminu sprzedaży i zwalnia się rzeczy umieszczone w spisie. W dniu sprzedaży komornik sporządza protokół zawierający datę i określający sposób ujawnienia informacji oraz zawiadomienia stron. Licytacja zaczyna się w czasie z góry ustalonym i kończy się po zaoferowaniu do sprzedaży ostatniej z rzeczy umieszczonych w spisie. W celu wzięcia udziału w licytacji nie wymaga się wpłaty wadium.

Sprzedaż sądowa nieruchomości:

Jeżeli przedmiotem egzekucji jest nieruchomość, komornik wysyła wezwanie do dobrowolnej zapłaty długu wraz ze wskazaniem nieruchomości i jednocześnie wysyła pismo do Agencji ds. Rejestrów w celu zarejestrowania zajęcia nieruchomości.

Komornik umieszcza w spisie inwentarza nieruchomość wskazaną przez wierzyciela po uprzednim sprawdzeniu, że nieruchomość ta stanowiła własność dłużnika w dniu dokonania zajęcia nieruchomości. Własność weryfikuje się poprzez sprawdzenie rejestrów podatkowych lub rejestrów aktów notarialnych bądź w inny sposób, w tym poprzez rozpytanie sąsiadów. W przypadku gdy nie ma żadnego wiarogodnego dowodu własności, bierze się pod uwagę posiadanie nieruchomości w dniu dokonania zajęcia nieruchomości.

W spisie inwentarza umieszcza się także dzień złożenia wyceny nieruchomości, jeśli dokonano jej po sporządzeniu spisu. W takim przypadku uznaje się, że strony powiadomiono o przedstawieniu wyceny, niezależnie od tego, czy strony były obecne przy sporządzaniu spisu. Na żądanie wierzyciela w spisie zamieszcza się także miejsce i czas sprzedaży nieruchomości. W takim przypadku uznaje się że dłużnika powiadomiono o sprzedaży, niezależnie od tego, czy był on obecny przy sporządzaniu spisu.

Komornik powołuje biegłego w celu sporządzenia wyceny nieruchomości. Biegły musi być wpisany do rejestru niezależnych rzeczoznawców, o którym mowa w ustawie o niezależnych rzeczoznawcach (Zakon za nezavisimite otseniteli), lub na listę biegłych specjalistów, o której mowa w ustawie o sądownictwie (Zakon za sadebnata vlast). Opinię biegłego przekazuje się stronom, które mogą ją zakwestionować w terminie siedmiu dni. W przypadku zakwestionowania opinii biegłego strony wyznaczają biegłego, który spełnia wymagania określone powyżej, w celu sporządzenia drugiej wyceny oraz ponoszą związane z tym koszty. Nie sporządza się drugiej wyceny, jeśli nie zgłoszono żadnych zastrzeżeń do pierwszej wyceny. W przypadku sporządzenia co najmniej dwóch wycen wartość nieruchomości ustala się jako średnią arytmetyczną wartości wskazanych we wszystkich wycenach. W przypadku nieruchomości cena wywołania wynosi 80% jej wartości. Cena wywołania w przypadku pierwszej sprzedaży sądowej nie może być niższa niż wartość wskazana w wycenie podatkowej, jeśli jest ona dostępna.

Komornik ma obowiązek, w terminie jednego tygodnia od dnia sporządzenia spisu inwentarza, sporządzić obwieszczenie o sprzedaży, które zawiera opis nieruchomości, wskazanie jej właściciela, wskazanie, czy nieruchomość obciążona jest hipoteką lub innym ograniczonym prawem rzeczowym, informacje o wpisanych do księgi wieczystej roszczeniach, zajęciach i stosunkach najmu dotyczących nieruchomości w chwili dokonywania zajęcia, a także cenę wywołania oraz miejsce i czas jej sprzedaży. Obwieszczenie wywiesza się w przeznaczonych do tego miejscach w kancelarii komornika prywatnego, budynku sądu rejonowego, urzędzie gminy lub urzędzie miasta właściwych dla miejsca położenia nieruchomości, a także na samej nieruchomości. Obwieszczenie publikuje się także na stronie internetowej sądu okręgowego (okrazhen sad) właściwego dla miejsca prowadzenia egzekucji co najmniej jeden dzień przed dniem rozpoczęcia sprzedaży wskazanym w obwieszczeniu. Komornik sporządza protokół, w którym wskazuje dzień publikacji obwieszczenia. Protokół podlega rejestracji w sądzie rejonowym. Komornik określa termin, w którym potencjalni nabywcy mogą obejrzeć nieruchomość.

Sprzedaż odbywa się w siedzibie sądu rejonowego. Trwa ona jeden miesiąc i kończy się w dniu wskazanym w obwieszczeniu. Dokumentację dotyczącą sprzedaży przechowuje się w sekretariacie sądu rejonowego. Wszystkie osoby zainteresowane nieruchomością mogą się zapoznać z tą dokumentacją. W celu wzięcia udziału w licytacji należy wpłacić na rachunek komornika wadium w wysokości 10% ceny wywołania. Wierzyciel nie wpłaca wadium, jeżeli wartość jego roszczenia przewyższa wysokość wadium. Jeżeli nikt nie przystąpił do licytacji lub nikt nie złożył ważnej oferty bądź jeżeli nabywca nie zapłacił ceny i nie przysądzono własności na rzecz licytanta, któremu udzielono przybicia, wierzyciel ma prawo, w terminie jednego tygodnia od dnia zawiadomienia, żądać wyznaczenia nowej sprzedaży.

Nowa sprzedaż odbywa się na takich samych zasadach jak pierwsza sprzedaż. Może rozpocząć się najwcześniej jeden miesiąc po zakończeniu pierwszej sprzedaży, a cena wywołania wynosi 90% ceny wywołania zastosowanej podczas pierwszej sprzedaży. Jeżeli nie dojdzie do sprzedaży nieruchomości podczas drugiej sprzedaży i w ciągu jednego tygodnia od obwieszczenia o sprzedaży nie wpłyną żadne wnioski o określenie nowej ceny wywołania, nieruchomość wyłącza się z majątku podlegającego egzekucji i znosi się zajęcie na wniosek komornika.

2. Osoby trzecie, które mogą przeprowadzić sprzedaż

W toku postępowania egzekucyjnego sprzedaż zajętego mienia prowadzi komornik, korzystając z jednego ze sposobów opisanych w pkt 1 i 6. Jedynym wyjątkiem od tej zasady jest sprzedaż ruchomości w sklepie lub na giełdzie.

Dłużnik może zaakceptować sprzedaż rzeczy w sklepie komornika prywatnego po cenie określonej przez komornika lub w sklepie wskazanym przez komornika prywatnego poprzez udzielenie pisemnej zgody na przekazanie rzeczy do tego sklepu w celu sprzedaży.

Jeżeli rzecz może być sprzedana na giełdzie, wierzyciel lub dłużnik może wskazać giełdę, na której chce, aby rzecz została sprzedana, udzielając specjalnej pisemnej zgody na taką sprzedaż.

Przekazanie rzeczy potwierdza się w protokole, który podpisuje komornik i kierownik giełdy lub sklepu. Sklep albo, w zależności od przypadku, giełda, otrzymuje prowizję za przeprowadzenie transakcji w wysokości 15% ceny sprzedaży. Prowizję potrąca się w chwili otrzymania zapłaconej kwoty.

Wszystkie kwoty otrzymane w toku postępowania egzekucyjnego od dłużnika, osoby trzeciej, w stosunku do której dokonano zajęcia, licytantów i nabywców podczas sprzedaży, a także od sklepów lub giełd, które prowadziły sprzedaż ruchomości, wpłaca się na rachunek komornika.

3. Rodzaje licytacji, do których te zasady mogą nie mieć w pełni zastosowania

Zgodnie z prawem bułgarskim w postępowaniu egzekucyjnym i upadłościowym nie występują żadne rodzaje licytacji sądowych, do których te zasady nie mają w pełni zastosowania. Pewne różnice dotyczące warunków przeprowadzania licytacji sądowych mogą jednak wynikać z przepisów szczególnych.

4. Informacje dotyczące krajowych rejestrów aktywów

W Bułgarii prowadzi się następujące rejestry aktywów:

Rejestr nieruchomości:

Rejestr ten, prowadzony przez Agencję ds. Rejestrów (Agentsiya po vpisvaniyata), stanowi bazę danych o nieruchomościach w Bułgarii i obejmuje poszczególne nieruchomości z podziałem na działki. Stanowi on rejestr tytułów własności i innych aktów, na mocy których własność lub inne prawa rzeczowe na nieruchomościach są uznawane, przenoszone i zmieniane lub wygasają. Do rejestru nieruchomości wpisuje się zajęcia nieruchomości oraz hipoteki ustanowione na nieruchomości. W rejestrze tym można znaleźć najnowsze wpisy dotyczące wyżej wymienionych okoliczności i można śledzić chronologicznie zmiany tych okoliczności oraz wpisanych aktów. Z rejestru nieruchomości można skorzystać w celu zweryfikowania prawa własności nieruchomości i jej właścicieli, a także praw rzeczowych i innych ograniczeń ustanowionych na nieruchomości. Wgląd do rejestru można uzyskać w biurach rejestru nieruchomości w Bułgarii lub przez internet po rejestracji użytkownika i uiszczeniu opłaty określonej w specjalnym cenniku.

Krajowy rejestr pojazdów drogowych:

Rejestr ten jest prowadzony przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Ministerstvo na vatreshnite raboti). Obejmuje on dane dotyczące rejestracji pojazdów drogowych, zmiany w prawie własności zarejestrowanych pojazdów drogowych (w tym dane o zawartych umowach), a także dane o dokonanych zajęciach lub innych nałożonych ograniczeniach.

Notariusze oraz prywatni i państwowi komornicy mają z urzędu zapewniony dostęp do informacji zawartych w rejestrze.

Zaświadczenia o zarejestrowaniu lub wyrejestrowaniu pojazdów wydaje się właścicielom pojazdów po uiszczeniu przez nich opłaty pobieranej przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zgodnie z ustawą o opłatach skarbowych (Zakon za darzhavnite taksi).

Opłaty nie pobiera się, jeżeli informacje o zarejestrowanych pojazdach udostępnia się Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, organom sądowym, organom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo narodowe i porządek publiczny, a także organom Krajowego Urzędu Skarbowego (Natsionalna agentsiya za prihodite) na żądanie wystosowane z urzędu.

Informacje o zarejestrowanych pojazdach udostępnia się osobom trzecim na polecenie organów sądowych po uiszczeniu opłaty pobieranej przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych zgodnie z ustawą o opłatach skarbowych.

Rejestr cywilnych statków powietrznych Republiki Bułgarii:

Rejestr ten jest prowadzony przez Dyrekcje Generalną ds. Administracji Lotnictwa Cywilnego (Glavna Direktsiya ‘Grazhdanska vasduhoplavatelna administratsiya’) Ministerstwa Transportu i Komunikacji (Ministerstvo na transporta i saobshteniyata).

Wszystkie okoliczności związane z ustanowieniem tytułu prawnego do cywilnego statku powietrznego i wszystkie zmiany związane z przeniesieniem tego tytułu, ustanowieniem i przeniesieniem prawa własności lub praw obligacyjnych, a także ustanowieniem obciążeń wpisuje się do rejestru cywilnych statków powietrznych Republiki Bułgarii.

Czynności prawne stają się skuteczne wobec osób trzecich po wpisaniu tych czynności do rejestru. Wpisy do rejestru stanowią przejaw zasady jawności wobec osób trzecich działających w dobrej wierze.

Rejestr cywilnych statków powietrznych jest publicznie dostępny na stronie internetowej Dyrekcji Generalnej ds. Administracji Lotnictwa Cywilnego, z wyjątkiem danych właściciela, posiadacza lub dzierżyciela zarejestrowanego cywilnego statku powietrznego. Dyrekcja Generalna ds. Administracji Lotnictwa Cywilnego wydaje zaświadczenia o rejestracji właścicielom, dzierżycielom lub posiadaczom cywilnych statków powietrznych lub ich pełnomocnikom za opłatą określoną przez Radę Ministrów (Ministerski savet). Zaświadczenia dotyczące tożsamości właścicieli, posiadaczy lub dzierżycieli cywilnych statków powietrznych wydaje się wyłącznie organom publicznym lub organom sądowym, komornikom sądowym lub państwowym wykonującym powierzone im przez prawo kompetencje bądź właścicielom cywilnych statków powietrznych lub ich pełnomocnikom.

Rejestr statków Republiki Bułgarii:

Rejestry poszczególnych kategorii statków podlegających rejestracji tworzą jeden rejestr statków pływających pod bułgarską banderą. Rejestry te prowadzą jednostki regionalne Agencji Wykonawczej Administracji Morskiej (Izpalnitelna agentsiya ‘Morska administratsiya’) podlegające Ministrowi Transportu i Komunikacji. Rejestry obejmują:

1. małe statki o długości do 20 metrów włącznie, w przypadku statków rzecznych, oraz o masie do 40 ton brutto włącznie, w przypadku statków morskich,
2. duże statki o długości powyżej 20 metrów, w przypadku statków rzecznych, oraz o masie powyżej 40 ton brutto, w przypadku statków morskich,
3. statki wyczarterowane jako czartery typu bare-boat;
4. statki w budowie o długości powyżej 12 metrów.

Rejestr statków Republiki Bułgarii umożliwia sprawowanie jurysdykcji i kontroli nad identyfikacją statków, które pływają pod banderą Bułgarii, prawem ich własności, ich obciążeniami majątkowymi i finansowymi oraz ograniczeniami w rozporządzaniu, a także odpowiedzialnością właścicieli statków i czarterujących statki bez załogi w przypadku statków pływających pod banderą Bułgarii.

Rejestry prowadzi się w formie papierowej i elektronicznej.

Chociaż rejestry mają co do zasady charakter publiczny, to dostęp do informacji w nich zawartych jest faktycznie ograniczony i podlega regulacjom. Publiczny dostęp do rejestrów ograniczono, aby zapewnić odpowiednią ochronę własności. Zainteresowane strony mogą wnieść o wydanie, za opłatą, uwierzytelnionych wyciągów z rejestru. Właściwe dyrekcje wydają wyciągi z rejestru osobom mającym prawnie uzasadniony interes w pozyskaniu informacji o statkach. Można także przekazywać ogólne informacje statystyczne dotyczące liczby i rodzajów statków itp.

Dostęp do bazy danych przyznano Komisji ds. Zwalczania Korupcji i Konfiskaty Nielegalnie Nabytego Mienia (Komisiya za protivodeystvie na koruptsiyata i za otnemane na nezakonno pridobitoto imushtestvo), Krajowemu Urzędowi Skarbowemu, Państwowej Agencji Bezpieczeństwa Narodowego (Darzhavna agentsiya ‘Natsionalna sigurnost’), a także Policji Granicznej (Granichna politsiya) na mocy dwustronnych umów zawartych pomiędzy tymi instytucjami a Agencją Wykonawczą Administracji Morskiej. Możliwe jest również przyznanie dostępu innym instytucjom, a także komornikom sądowym i państwowym. Dostęp przyznaje się, przekazując unikalne hasło. Dostęp przyznaje się z zewnętrznego adresu IP i przez zaporę sieciową. Ze względów bezpieczeństwa wprowadzono funkcję śledzenia każdego logowania do systemu. Użytkownicy zewnętrzni mogą przeprowadzać wyszukiwania w bazie danych przy użyciu unikalnego numeru identyfikacyjnego właściciela statku (jeśli właściciel statku jest obywatelem Bułgarii) albo unikalnego numeru zagranicznego (jeśli właściciel jest cudzoziemcem) oraz mogą otrzymać dane z rejestru w wersji okrojonej. W praktyce odnośne dane, tj. informacje, czy dana osoba jest właścicielem statku, rodzaj statku i portowy numer rejestracyjny, to dane istotne z punktu widzenia funkcji pełnionych przez instytucje, którym przyznano dostęp do rejestru.

Okoliczności podlegające wpisowi do rejestru stają się skuteczne wobec osób trzecich dopiero po ich wpisaniu.

5. Informacje dotyczące baz danych przeznaczonych dla wierzycieli i służących do identyfikowania aktywów dłużników lub przysługujących im należności

Większość informacji zawartych w wymienionych powyżej krajowych rejestrach ma w całości albo częściowo charakter publiczny. W niektórych przypadkach przeprowadzanie określonych wyszukań jest odpłatne.

Organy rządowe i sądowe, a także komornicy sądowi i państwowi mają pełny dostęp do danych wpisanych do poszczególnych rejestrów.

6. Informacje na temat licytacji sądowych przez internet

Ruchomości i nieruchomości, papiery wartościowe w formie papierowej, wyodrębnione części przedsiębiorstwa, a także prawa własności przemysłowej podlegające egzekucji można sprzedać zgodnie z przepisami o elektronicznych licytacjach sądowych. Na pisemny wniosek strony postępowania egzekucyjnego komornik przeprowadza elektroniczną licytację sądową.

Elektroniczną licytację sądową przeprowadza się za pośrednictwem specjalnej platformy internetowej Ministerstwa Sprawiedliwości (Ministerstvo na pravosadieto).

W celu wzięcia udziału w licytacji każdy z licytantów wpłaca wadium w wysokości 10% ceny wywołania. Licytanci zgłaszają swój udział za pośrednictwem systemu elektronicznego przy użyciu podpisu elektronicznego albo w kancelarii komornika. Zgłaszanie się licytantów do udziału w licytacji elektronicznej trwa jeden miesiąc i kończy się o godzinie 17:00 w dniu wskazanym w obwieszczeniu.

Elektroniczna licytacja sądowa trwa siedem dni. Licytacja kończy się o godzinie 17:00 ostatniego dnia tego terminu, jeżeli w ciągu ostatnich 10 minut licytacji nie złożono żadnych nowych ofert. Jeżeli złożono nową ofertę w ciągu ostatnich 10 minut licytacji, licytację przedłuża się automatycznie o kolejne 10 minut, ale o nie więcej niż 48 godzin. Jeżeli w ciągu ostatnich 10 minut nie złożono żadnej oferty, dochodzi do zakończenia licytacji.

W toku licytacji zgłasza się kolejne postąpienia. Ostatnią zgłoszoną przez licytanta ofertę publikuje się na platformie internetowej poświęconej elektronicznym licytacjom sądowym.

Po zakończeniu elektronicznej licytacji sądowej platforma wysyła automatyczną wiadomość do wszystkich dopuszczonych licytantów na temat ostatniej zaoferowanej ceny za daną rzecz.

Pierwszego dnia roboczego po zakończeniu licytacji komornik weryfikuje wszystkie okoliczności związane z licytacją i sporządza protokół, w którym wyszczególnia wszystkie otrzymane wnioski o dopuszczenie do udziału w licytacji, w tym dopuszczonych i niedopuszczonych licytantów wraz z uzasadnieniem ich dopuszczenia lub niedopuszczenia, otrzymane oferty, a także opis wszystkich problemów technicznych napotkanych w toku licytacji, oraz ogłasza nabywcą licytanta oferującego najwyższą cenę nabycia. Licytację elektroniczną uznaje się za zakończoną z chwilą podpisania protokołu przez komornika. Protokół publikuje się niezwłocznie na jednolitej platformie internetowej, aby zapewnić dostęp do niego wszystkim licytantom.

Ministerstwo Sprawiedliwości tworzy i prowadzi jednolitą platformę internetową na potrzeby elektronicznych licytacji sądowych, która obejmuje rejestr licytacji sądowych i system służący do prowadzenia licytacji sądowych, i wydaje zarządzenie w sprawie organizacji, zasad i funkcjonowania platformy internetowej na potrzeby elektronicznych licytacji sądowych.

Platforma internetowa na potrzeby elektronicznych licytacji sądowych oraz punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć będą działać na podstawie wspólnego systemu informacyjnego. To podejście zapewnia automatyczny przepływ danych z punktu kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć do modułu sprzedaży i odwrotnie.

System informacyjny, działający jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć, jest scentralizowaną bazą danych o wszystkich zajęciach dokonanych na ruchomościach, które podlegają rejestracji z mocy prawa.

Ministerstwo Sprawiedliwości, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Ministerstwo Transportu i Komunikacji oraz Ministerstwo Rolnictwa (Ministerstvo na zemedelieto) wymieniają się drogą elektroniczną danymi dotyczącymi ruchomości, które podlegają rejestracji w rejestrach prowadzonych przez każdą z tych instytucji, korzystając z systemu informacyjnego działającego jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć.

System informacyjny, działający jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć w Bułgarii, zapewni gromadzenie w jednej centralnej bazie danych informacji na temat ruchomości podlegających obowiązkowi rejestracji, zajętych w postępowaniu egzekucyjnym. Dostęp do systemu mogą uzyskać wszystkie właściwe organy i osoby w Bułgarii i poza jej granicami.

Na podstawie danych zawartych w systemie informacyjnym działającym jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć Ministerstwo Sprawiedliwości wysyła zawiadomienia o dokonanych zajęciach za pośrednictwem elektronicznej usługi administracyjnej. Za pośrednictwem tego systemu można także kierować zapytania o zajęcia dokonane względem dowolnej osoby, z zachowaniem wymogów określonych w ustawie o administracji elektronicznej (Zakon za elektronnoto upravlenie). Wnioski o świadczenie usług składa się za pośrednictwem portalu elektronicznego Ministerstwa Sprawiedliwości.

Ministerstwo Sprawiedliwości pobiera opłaty za świadczone usługi w wysokości określonej w taryfie przyjętej przez Radę Ministrów.

Organy administracji rządowej i samorządowej, lokalne organy administracji oraz urzędnicy pełniący funkcje publiczne mają z urzędu zapewniony nieodpłatny dostęp do systemu informacyjnego.

Uwaga:

Uruchomienie systemu informacyjnego, w tym systemu informacyjnego działającego jako punkt kompleksowej obsługi na potrzeby zajęć w Republice Bułgarii, oraz platformy internetowej na potrzeby elektronicznych licytacji sądowych, odbędzie się 1 lipca 2023 r.